Gözlerimizi kapatıp çocukluğumuza döndüğümüzde hepimizin gözünün önüne gelmez mi o gaz lambası? Kış olur yaz olur ama o duvardaki varlığı hepimizi yoklamaz mı? Gölgesinde yaptığımız kukla oyunlarımız sohbetlerimiz içtiğimiz çayımız ellerimizi ona yaklaştırdığımızdaki bize verdiği sıcaklık hiç aklımıza gelmez mi? Yokluk vardı ama en büyük varlık aslında o zamanlar vardı. Anlayamadık..

Bak ne güzel yanıyor
Duvarda gaz lambası.
İçerisinde vardır
Büyük yürek acısı.
Acısı derin olan
Lambaya derin bakar.
İsli duman altında
Gözleri ari arar.