"Sus! Bunu kimseye anlatmayacaksın."
Anlatacağım baba. Artık öldüm ben.
Anlatacağım ve Tanrı da yanıma gelecek ben de ona konuşacağım; Madem bunca kötülüğü yaratıp beni de içine attın...! O ev pek küçüktü duymaman imkansızdı. Ben küçük bir çocuktum. Hatta bir çocuk bile değildim. Neden duymazdan geldin beni tek başıma bıraktın. Madem bunca güçlüydün neden o evin içindekileri görmezden geldin. Babamdan bunca mı korktun ya da beni annemi ablamı sadece kötülükler için yarattın?
O ev pek küçüktü ve sen bir o kadar büyük.
Neden ben gibi bir çocuğun sessiz çığlıklarına kulaklarını kapattın.
Hadi ben çocuğum sus dendi sustum.
Sana kim sus dedi!