Bir hayat bırakıp mazi yurduna Bak bugün ellerim boş gidiyorum
Ömrümü tükettim bir hiç uğruna Kalmak için hala direniyorum.
Bilmedim günlerim nerede geçti
Düne gömülenler sanki bir hiçti
Beşer bir mahsuldü Azrail biçti
Sıra bana gelmiş göremiyorum.
Fayda umar iken yarandan dosttan
Gafil yaşamışım ben son duraktan
Kurtulmak isterken o gerçek sondan
Hep sona koşmuşum bilemiyorum.
Ne hayaller kurdum ne umutlandım Herkes gibi bende aldanıp kandım
Sonunda gafletin narında yandım
Gönül feryadımı duyamıyorum.
Anladım yok imiş dünyadan vefa
Çektirir herkese bin türlü cefa eytan günahlarda gösterir sefa
Bildim ki gerçeği göremiyorum.