Dido Sotiriu ''Elektra''da hayali bir kişiyi kurgulama gereğini duymamıştır. Kadın kahramanı gerçek biridir. Savaşımı heyecanı ve sonu yaşanmış gerçeklerdir. Dido kahramanın ölümsüzlüğe doğru gidişini izler. Onu hapislerde ziyaret eder hücrede çocuğunun ilk adımlarında minik ellerinden tutar firar ettiğim görünce şaşırır; onun yorulmak bilmez gündelik temposunda nefesi daralır ve sonunda üzgün bir halde onun kanlar içinde cansız katledilmiş yerli ve yabancı faşizmin bir kurbanı olarak yitip gittiğini görür. Sonunda Dido oldukça yalın bir biçimde ölümsüzlüğün özgürlüğün ve onurun sonsuz sembolü olarak Elektra'nın dostluğunu bizlere de duyumsatır.