Yenilerde yol alırken eski istikametimde bir yılın daha sonuna geldiğimde kendimi 37'nci hazanımın şiirleri içinde buluverdim. 2022 yılını kendim için "kalem yılı" olarak ahdetmiş olacağım ki kitapta 37 olan şiirim beni 37'nci yaşımda ikinci kitabım olarak karşılayacak. Bu vesileyle kalbimin uzak köşelerinden uçup gelen şiirlerim sayesinde "37'nci Hazanımın Şairi" olmanın da heyecanını yaşamaktayım.
Şiir benim bozkır çiçeğimdir. Halkın diliyle yine halka gitmektir. Her türlü duyguyu heyecanı çeşitli şekillerle daireler çizerek halka sunmaktır. Sözler değişir duygular değişir anlatımlar farklılaşır kimi zaman uyaklı kimi zaman serbest. Değişmeyen tek şey ise 'dil'dir.
Hiç gelmeyecek trenin son bekleyişinde kaybettiğimiz nağmelerin hep bir mısrası eksik... 37'nci hazanımda dile gelen şiirlerim... Bilmem hangi kızıl goncamı deşersin?