Yazar kitapta Lykia ve Karia bölgelerindeki irili ufaklı on beş adet bölge dışından da beşadet tapınağı ele almakta yapıların çevreleriyle olan ilişkileri altyapı ve planları yönünden sınıflandırıp incelemektedir.

Yazar bu incelemeleri sonucunda Anadolu'da M.S. 1. yüzyıldan itibaren tapınak mimarisinde içeriden dışarı doğru bir planlama yöntemi geliştirildiğini ve yaygın olarak kullanıldığını saptamakta bu özgün planı geliştiren Anadolulu bir mimar veya mimarlık okulunun var olması gerektiğini ortaya koymaktadır.