"Herkes önünde sonunda kendi kaderinin bağımlısı olur."

Duman insanların hikayelere olduğu kadar hikayelerin de insana olan gereksinimi anlatıyor. Bir hikâyenin yaşamın içinde en az gerçekler kadar işlevsel olabileceğini...

Bülent Göksal'ın bu ilk romanı hayatın olağan akışından biraz da olsa sıkılanlar için biçilmiş kaftan! Yeri geldiğinde yaşamı tekrar kurgulamanın ona mümkün olduğunca fantazya katmanın sadece eğlence için değil bazen de iyileşmek için gerekli olduğunu son derece içten dille sunuyor.