Adnan Özyalçıner öğretmenlik yapmak için Bitlis'e giderken tanıştığı bir göçer çocuğu olan Garip'in okula gitme isteğini çabasını içten bir şekilde anlatıyor.

"Baharda anam gelir dedem gelir beni almaya. Onlara söylerim. Gene Nemrut'taki yerimize konarız. Otlar adam boyu olur o zaman. Renk renk çiçekler açar. Dağlar donanır. İşte ben o zaman tepeleri aşarak dağlardan çiçeklerin otların arasından çıkar gelirim buraya. Koşarak. Nemrut'tan buraya. Hiç dinlenmeden. Gün boyu koşarak."