"Ey büyük Montesquieu!
Senin gökyüzündneki ruhunu kutsamaktan ötürü şeref kazanırsam ne mutlu bana!
Ya siz ey aklın gerçeğin sessiz ve kimseyle konuşup görüşmeyen bekçileri! Size de sevinç ve mutluluk verebilirsem ne mutlu olurdum! İnsanlık savunucularının sesini duyurmakta etken olan istek ve heyecanı duyarlı ruhlara üfleyebilsem dünyalar benim olurdu!..
İnsanlığın kutsal haklarını savunun ve yenilmez gerçeğin tarafını tutarak sesimi yükseltmekle zulmün ve bazen de aynı derecede tiksinç bilgisizliğin pençesinde çırpınan karayazgılı kurbanlardan birkaçını çekip kurtarabilirsem bunlardan sadece bir tek günahsızın duaları ve döktüğü sevinç gözyaşları beni bütün diğer insanların haksız suçlamalarına ve acı hakaretlerine karşı beni yatıştırır ve avuturdu!"
Beccaria