Ademin kaburgasından fışkıran avuç dolusu aşkı almış ve hayatlarının şekline uydurmaya çalışmışlardı. Aşka beden vermenin hazzı yüksek pahasıyla birlikte görünmez ama mutlu şekilde bulundukları havaya dolmuştu. Hacer'in bir dişi kuş gibi uzun süre bastırarak adeta perçinlediği yuvası kendinden başka bir varoluş nedenine genişlemişti. Hacer o anda anlamıştı huzurun ve özgürlüğün kanatlarını soyunup aşkın kefenini giyindiğini...