Zamanın akışına ve yeni düzenine çok da iyi ayak uyduramayan bir garip seyyahın sohbetleri bu satırlar.
Nostaljiyi seviyordum...
Çünkü; teknolojinin hayatımızın her safhasında olmadığı anlamsız bir hız ve telaş içinde ömrün tüketilmediği insanların birbirine gerçekten değer verip önemsediği aşkın sadece Yeşilçam filmlerinde kalmadığı acının da mutluluğun da paylaşıldığı o günleri özlüyordum. Özlediklerimi yazdıkça sanki bir nebze de olsa diniyordu susuzluğum.
Susuzluğunu bir nebze de olsa dindirmek isteyen güzel insanlara gelsin bu kitap...