"O Lidyalı kız
Hâlâ dolaşır ruhumun derinliklerinde
Bağ bozumu şenliklerinde
Kadehler hâlâ bizim için kaldırılır
Paktolos çayı hâlâ onun adını söyler
Hüzünlü akması da bundandır

Yüreğim Hermos Ovası'nda tütün yaprağı
Binlerce yıl sonra kendimi buldum
Kırmızı rujlu iki dudak arasında
Bir kibrit çöpüyle yakıldım zevk uğruna
Kül oldum savruldum yaşamın acımasızlığına"