Derisinin yüzülmesine fetva veren zamanın müftüsü Nesimi'nin derisi yüzülürken sağ elinin şahadet parmağını sallayarak "bunun kanı da pistir uzva damlasa o uzvun kesilip atılması gerekir" diyormuş. Tam bu sırada Nesimi'nin bir damla kanı müftünün şahadet parmağına sıçramış. Meydanda bulunan ehl-i can; "Müftü efendi fetvanıza göre parmağınızın kesilmesi lazım" demiş. Müftü efendi "nesne (birşey) gerekmez biraz suyla temizlenir" demiş. Bunu duyan Nesimi kanlar içinde
Zahidin bir parmağın kessen döner Hak'tan kaçar
Gör bu gerçek aşıkı ser-pa soyarlar ağrımaz
beytini okur. Bundan sonra bakarlar ki Nesimi eğilip yüzülen derisini yerden alarak bir post gibi sırtına vurmuş ve Halep'in oniki ayrı kapısından aynı anda çıkarak insanların arasından çekip gitmiştir.