Hayat yolunu bulur
Konuşmak anlamsız çoğu zaman.
Ufka baktığımızı zannederiz
Oysa burnumuzun ucunu göremeyiz.
İçimizde zayıf bir çocuk
Dilimizde mimlenmiş kelimeler
Bir sanrıdan öteye geçememiş sevgiler.
Gerçekleşmeyeceğini bile bile
Tutunduğumuz hayaller...
Ve hep bir yarım kalmışlık hali
Titrek bir silüet gibi
Kalakalırız öylece...
İzleriz sessizce;
Bir kefen misali
Bize biçilmiş hayatı...