Bir gün sararıp solacak bahçemin gülleri
Bitecek menekşelerin kokusu çiçeklerim dalından kopacak.
Şarkılarını bir daha okumayacak kanaryanın şen dilleri
Serseri kuşlar uçup daldan dala konmayacak.
Güzelliğini yitirip harap olacak bahçemi seyredeceğim
Unutup ona ışıklarını saçmayacak güneş
Yalnız kalacak ruhum mutsuz yaşantıyı ne edeceğim
Belki de güllerin dökülen yaprakları gibi yakıp savuracak bir ateş
Hayatımın baharı kuşlar gibi kaçıp gidecek.
Kelebekler misali yaşam sevgisini toplayan gönlüm
Çiçekten çiçeğe konup bir daha gülemeyecek.
Kaygısızca esen bir rüzgâr gibi geçen ömrüm
Bahçemde dünyanın sefasını sürmeyecek.
Ruhum teselli bulmayacak kalmayınca bahçede bir tat
Gece yarısı biten bir masal gibi son bulacak ömrüm.
Serap olup gidecek o mutluluk dolu sonsuz hayaller
Umutsuzlukları kaplayacak her yanını karanlık bir gecenin
Bir daha gülmeyecek neşeli yüzüm uykuya dalar gibi kapanacak gözler
Ve uçup gidecek ruhum her şeyini geride bırakıp evrenin...