Evren sonsuzluğunun bir köşesinde
Ateşler vardı milyarlarca yıl önce.
Ateşler dünyalarca büyük
Ateşler güneşlerce kocaman.
Döndüler döndüler yıllarca.
Ateş küresinden biri hiç sönmedi
Güneş yıldızıydı bu yıllar yılı parlayan.
Güneşin gezegenleri ayları çevresinde döndüler
Güneş ve sekizleri bir damlaydı evren denizinde.
Dünya gezegeni en uygun sırasındaydı bu sekizlerin.
Ne kavruldu güneşin yakın ateşinden
Ne uzaktı gaz buz olacak kadar.
Döndükçe soğudu soğudukça taş toprak kesildi.
Suyu havası oldu dünya gezegeninin
Suları okyanuslar toprağı kıtalardı.
Yaşam başladı mavi gezegende
Hava su ve toprağa
Güneş kürenin ışıkları vuruverince.