oldukça mutsuzum ağlıyorum Nurten
çöl içilen bir gecenin sabahındayım
Sırat'tan geçip sana varmıştım şimdi ben
yaz günü bir hortumun savuruşuyum
coşsam insan kalmadı şehir talan
sussam nereye kadar hep aynı yalan

sonsuzluk kuşkulu girdap Nurten
öyle bir boşluk ki nasıl izah etsem
sanki mürettebatsız gemiyim denizinde
senin kara bayrağını çekmişim göndere
dönüp duruyorum olduğum yerde
ben dünya değilim ki insanım Nurten