Küçükken hayat denen illet daha güzeldi.
Düşerdik ağlardık ama düştüğümüz yaralar kabuk bağlar iki güne de yaradan eser kalmazdı.
Yarım kaldım yarım.
Diğer yarım benim sevgimi daha fazla gösterecek birine mi gitti?
Küçükken düşerdim annem "Gel öpeyim oğlum" derdi öpünce geçtiğini sanırdık.
Anne ben büyüdüm oğlun büyüdü anne küçükken
ağlamasına kıyamadığın oğlun senden gizli gizli ağlıyor anne!
Özür dilerim!