"Ben bir hikaye gördüm. Yaşanmamış öylece duruyordu. Aldım üstüme giydim. Birden yaşamaya başladım. Birden değişiverdim. "
"Belli ki kıyının da kıyısında kalmış bir kitaptı bu. Ne yazarı ne de kendisi sesini bir türlü haykıramamıştı. Sayfalardaki canlılık bir gün gerçeklik olarak kabul edileceği günü bekliyor gibiydi. Kitaplar arasındaki savaştan aslında çoğu kitap yenik çıkar ama insanlar diğer kitapların kanıyla ıslanmış zaferi elinde tutan kitapları tercih ederler. Halbuki bu insanlar da savaşı kaybeden kitaplar gibidir. Onlar da yenilmiştir. Galip gelene saygı duyup başköşeye çıkarmaları korkudandır aslında. Zafer sahibi kitaplar onlara sonsuzluğu bir kez daha vaat eder. İnsanlar da kendilerini o kitapların yerine koyup tamamıyla yok olup gitmeyeceklerine inandırırlar kendilerini. Bir kez daha kendilerini sınırlayarak. Ne var ki asıl gerçeklik o insanların tıpkı yenilmiş kitaplar gibi unutulup gidecekleridir. Belki de yenilmiş kitapların ahıdır bu."