Zamanla yaşam arasında ince bir çizgi var şimdi. Elle tutulamayan inanması güç bir çizgi. O çizginin görünmesi ise uzak artık. Zaman hiç dur durak bilmeden koşarken yaşam mücadele etmek zorunda hala. O çizgiyi görmek ne mümkün. Zamanı durdurabilmek ne mümkün. Yaşam bir kuşun gözyaşı kadar az zaman sonsuz ancak elde edilemeyecek kadar nazlı... Sen oldum sanırsın. Yaşam da benim zaman da. Her saniyeye hükmettim sanırsın. Ama bir gün kayıp gidecek olan zamanın kıymetini bilmezsin. Sen inanırsın ya kendine şimdi. Bu cem'iyyette her dem oldun sanırsın. Oysa şimdi zaman akıp giden bir şelale yaşam ardından koşan ama yere takılıp düşen bir efsane. Sen yaşamla bir oldum sanırsın. Ama unutursun. Papatyalar ancak zaman son bulduğunda kokarlar. Yaşarken değil...