Yan yana odadan çıktılar. Uzun bir koridordan sessizce geçtiler. Bahçeye bakan bir merdivenden kimse duymadan sokağa atladılar. Nedime her adım başında arkasına dönüyordu. Babıali'ye giden büyük cadde üzerindeydi. Nedime elli adım ileride giden birisini gösterdi.

"Görüyor musunuz?"
"Kimi?" 
"Bu akşam takip edeceğimiz katil çetesinin üyelerinden biri!"
"Kimlik belgeniz yanınızda mı?"  
"Lüzumu yok."
"Şimdi nereye gidiyoruz?"
"Salona! Yahut. Ölüme!"
"İkisi de bir!"
"Fedakârlığınız ölçüsünde düşünüyor olsanız!"    
"Tecrübe bunu gösterecektir."
"Bahtiyarsınız tebrik ederim." 
"Sizin gibi arkadaşın sayesinde!"
"Hayır! Cesaretiniz adaletiniz!"