İnsanoğlu; et ile kemik gibi bir parçaydı topraktan.
Biri bir eker öbürü bin verirdi kucaktan.
Sonra toprak elden çekildi el topraktan.
Devran döndü gün aktı zaman geçti
Ak'a kara mert'e namert bulaştı.
Et ile tırnak gibiydi insan tek bedende toprakla filizlenmiş
toprakla düğümlenmiş.
İnsana şer toprağa zehir bulaştı
Türedi binlerce ayrık otu canı candan ayırdı.

                                                        Cebeli YERLİKAYA