EYLÜL

Veda eder artık yapraklar dala
Yağmura hasrettir toprak hâlâ
Saatler vuslata çeyrek kala
Yokluğun adıdır Eylül.
Telaştadır çoban ile Leylek
Bir an önce tebdili mekân gerek
Elbet bu mevsim de geçecek
Umudun adıdır Eylül.
Yavaş yavaş ilerler adımlar
Gözler arkada toprağa yaşlar damlar
Göçer gider eş dost arkadaşlar...
Ayrılığın adıdır Eylül.