Kocaman bir hiçliğin içinden geliyorum sana
Merhameti veba gibi gören o canavarlaşmış ruhlardan sıyrılarak
İliklerine kadar sömürülen iyiliklerin küllerini avuçlaya avuçlaya
Beni anlıyor musun ruhumun çölünde bir gül gibi yaşamı direten insan
İnsanın insanana sığınamadığı bir çağdan geliyorum sana !
Yaşam bu kadar boğazlanırken ciğerlerine dolan hava
Gözlerinde annen Havva'nın mahcubiyeti
Söylesene kaç kez öldürdü cenneten kovulan Adem'in bakışları seni ?