Her insan herkesten her şeyden habersiz bir şekilde ilk kez yarı açık gözleriyle baktı dünyaya. O zaman sınırları yasakları ve sorunları olmayan bir hayata adımını atmıştı. Küçük çırılçıplaktı.
Büyüdüğünü etrafındakilerden duydukça; üstelik sırf bu yüzden sırtına yüklenen sorumluluklardan memnunken değil gözleri geçmişini aradığında anlamıştı. Tek başına sanki çırılçıplaktı.
Artık umutları hayalleri ve bunların aksine arttıkça artan pişmanlıkları vardı; insandı. Yolların yorucu uzun yılların can alıcı ve hüzün yanıyla çoktan tanışmıştı. Pek çok kez şahit olduğundan kendinin de bu dünyaya geldiği gibi gideceğini biliyordu. Karanlıkta çırılçıplaktı.