"Sen sadece duyduklarım karşısında sağır kalarak değil bir başkasını seçerek ve aramıza bir başka odayı koyarak benden o kadar değerli bir şeyi koparıp oralara götürdün ki yıllardır acısını duymadığım bir yarayı öylesine kanattın ki! (...) İçimden götürdüğün ve bana artık asla geri veremeyeceğin parçam benim zaferimdi en nihayet yaşayabildiğim zaferimdi İnci. Bu zafer gücünü bir kadının bana tutkuyla bağlanmasından alıyordu. (...)
O yaralı çocuklar yaralarını kurmak istedikleri ailelere isteseler de istemeseler de taşırlardı hep. O yaralı çocuklar sadece yaralı aileler kurabilirlerdi...Bir kaderdi bu sanki..."