rüzgâr kulağımla konuşur
ben aradan çekilirim. ve yağmur sırf dünya seninle
anlaşabilsin diye iner kendine çıkar kendine kaçar kendinden.
yağmur ve sen kalasın diye sıyrılır dünya aranızdan sen bana aldırma
kaç kez unutuldum kaç kez göz ardı edildim
kaç kez sırtlarını gördüm insanların
kaç kez bir sırtlana evrildi bu ellerim
sadece kendini parçalamaya
sadece kendi olmaya
sadece parçalanmışlığından olmaya
kalbi pille çalışan bir sayaca döndüm