... ve belki de bu duyguların ışığında kendimi içine hapsettiğim ama aslında bilincimi özgürleştiren cam fanusların fildişi kulelerin içinde yüreğimin kurduğu bir dünyada aslında bütün evrende bana sormadan koydukları bütün kuralları/yasaları tanımıyorum bir tek yasa tanıyorum; o da yüreğimin koyduğu evrenin doğal bilincime öğrettiği yasalar... toplumun ne düşündüğü asla umurumda değil önemli olan yüreğimin ne düşündüğüdür... eğer ben yaşacaksam yüreğimle yaşamalıyım.