"morali bozuk gibiydi günün
ters dönmüş tosbağa çaresizliği
ışığın kapısı karanlığı bekliyor
durağını karıştırmış iki tramway sinirli sinirli
depolarına doğru kelebekleri taklit çabasındalar
meydandaki kahvede bir tek masa var
masada karşı karşıya iki kadın
soğuk kahveleri beklentileriyle aralarında
bir adam görüyorum çantasını evde unutmuş
bir düş gorüyorum ters yönde yokuşu çıkıyor
pembe flamingolar çığlık çığlığa ana meydanda
"yağmur eksik yaşlı yağmur yağmur nerede"
İşte o zaman dank ediyor kafama:
Bugün bu şehrin morali gerçekten bozuk!"