İlk kitaptan sonra bir Temmuz günüydü.
Hayatım boyunca unutmak istemeyeceğim bir
gün. O narin ellerinden bir günde iki fincan
kahve içtim. Gözlerine ilk defa bu kadar uzun
baktım.
Aylardan Temmuz hava memlekette bir hayli
sıcak. İçime gelen ferahlık verdiğin suyun
soğukluğu değildi. Tüm sır senin ellerinden içmiş
olmamdı.
O büyük ceviz ağacının sardığı balkonda
seninle oturmak... Seni görünce konuşamadığım
dakikalar...
Yazdıklarımı ve yazacaklarımı kimsenin
anlamasını değil sadece senin anlaman yeterli.
Beni viran eyleyen ahu gözlerin sahibi. Derdim
de sensin dermanım da. Şifam sensin bu hayatta
bilirim.
Senden öncesi yoktu sonrası da olmayacak...
Ahu gözlerin sahibine!
M.A.