Bir ahit vardı
Zamanın ötesinde
Yeminlerin terkisinde.
Öyle ki
Bir yağmur ikindisinde
Acemi telâşların arefesinde
Bağbozumu sessizliğinde
Alabora olmuş bir gemi
Bozkır ıssızlığında
Türemiş türlü hayal tüccarları
Yeminli hüzün çığırtkanları...
Fırtına sonrası
Doğum sancıları
Ölüm sanrıları...
Yiğit adamlar
Ve anaç kadınlar
Oysa yeterliydi halihazırdaki döngü
Daha ne isteniyordu ki
Mesele neydi yani?