İnsanlar salt kendi aralarında değil nesnelerle de dostluklar/arkadaşlıklar kurabilirler. Özellikle kitap dostluğuna doyum olmaz. "Kitap en iyi dosttur" sözüne yürekten katılıyorum. O hep verir vefasında karşılık beklemez. Siz onu bırakmadıkça o sizi terk etmez.
Geçmişle onda buluşur bilgilenir aydınlanır yenilenir ve de ufukumuzu genişletiriz. Beşikten mezara değin eğitimimizin en ışıklı en bilge hocası da odur. Onunla gezer onunla zamanı paylaşır onunla düşünürüz. Yaşam boyu ona danışır yolumuzu/yordamımızı ondan öğreniriz. Gelişimimiz ve geniş bir görüş ufkuyla yaşama bakışımızı sağlayan da odur.
O hep ziyaretçi bekler sabırla. Cömerttir ikramında. Aydınlatır dünyamızı. Düşünce ve fikir bahçesinde gezdirir bizi. Işıklandırır içimizi-dışımızı. Geçmişimizi bize bizi geleceğimize taşır. Kitaplarla ne denli barışık olursak o kadar insan o kadar uygar oluruz bence... Kim zarar görmüş onun dostluğundan.
Kitaplar her yaştaki insanlarla dost olmaya hazırdır. Yeter ki kapısından girip ona konuk olalım...