Bazen öyle olur ki size hiç yakın olmayan bir durum bir müzik bir an bir yaşanmışlık sizinmiş gibi gelir yakınmış gibi. Öyle yakındır ki kendinizi tanımaz olursunuz. Sorgu sual başlar kendinize dair. Bu hal karşısında nasıl bu denli hoşnut olduğunuza şaşırırsınız. İnanmazsınız. Belki "Hayat..." der geçersiniz belki de... Bizler hayatı geçebilir miyiz? Yoksa hayat mı bizi geçiyor? Biz hep gerideyiz. Hep de geride olacağız. Hayat olabildiğince hızla akıp giderken biz ya şükredeceğiz ya gıpta ile bakacağız ya bu kadarmış diyeceğiz ya da hiçbir şey anlamadan ve hissetmeden yola kaldığımız yerden devam edeceğiz. Hiç inanmasak da. Neye inandığımızı bilemesek de. Öylece. Öylesine.
Volkan Konya'nın yeni romanı Yitik Bir Zamana Methiyeler Parma'da. Nasıl bir roman okuyacaksınız? Bir yanıyla ülkesinin sorunlarını düşünen bir aydının güncesi... Bir yanıyla bir müzik âşığı kulaklığını takıp uzun yolculuklara çıkan bir romantiğin mektupları... Bir yanıyla bir nostalji tutanağı bir Türkiye panoraması bir yanıyla da tesadüf ve güzelliklerle dolu bir aşk hikâyesi... Elinizden bırakamayacaksınız.