Suat Sedefoğlu'nun öykülerini okuduğumda çok etkilendim. Kendine özgü bir biçimde yazıyor. Biçim olarak da öz olarak da çok dikkat çekici. Yürekten gelen bir sesi hissettim... Ve bir evladın ana sevgisi bundan daha güçlü nasıl anlatılır? İçi acıyor insanın bazen ana sevgisinin bu denli güçlü olmasıyla doğan öyküler duyguyu daha güçlendiriyor. Genellikle Çukurova'ya mahsus doğa insan ilişkileri sonucunda yoğunlaşan öykülerde insanın hayvanlara duyduğu sevgi de çok sahici biçimde dillendiriliyor.

Öykülerdeki dil de özel yerel sözcükler ayrı bir tat katıyor. Bu kadar da değil her öykü kendi içinde ustalıkla bir başka hikayeyi konuk etmiş. Yurt sevgisini toplumsal dertleri aşkı ve Atatürk sevgisini içiniz burkularak ya da gözleriniz yaşararak okuyacaksınız.

Bir dönem Cengiz Aytmatov'la dost olma şansını yakalayan Sedefoğlu'nun cümlelerinde bunu hissedebiliyor insan... Çok güçlü öyküleriyle yeni bir yazar geliyor. Bazen acılar insanı geliştiriyor. Birçok yazar bunu söyler. Sedefoğlu'nun öykülerini okuyunca ben de aynı düşünceye vardım. Yeni öyküler yeni kitaplar bekliyorum Sedefoğlu'ndan.
LÜTFİ ÖZGÜNAYDIN