Daha yazı bile bulunmadan
Neolitik çağ'ın tüm alet edevatıyla yerleşik hayat kurmuş 
İnsan soyu istanbul coğrafyasında. 
Sekiz bin beş yüz yıldır tabanı toprağa basan
Doğanın sunduklarına kendi meşrebince 'şükür' duyan 
Barınak kuran çoluk çoluğa karışıp geleceğe nişane bırakan 
Milyonlarca insanın kalp atışını kendi ruhuna katmış 
İstanbul dediğimiz toprak parçası. 
Kendi ruhunu üflemiş bağrında doğanlara 
Yurt arayıp kollarına sığınanlara. 
Ruhundan ruh vermiş ruhlarından ruh almış.
Ama bugün [2024] bin yıllardır sürüp giden doğal aktarım 
Adeta 'göklerden inen' bir satırla öyle bir böldü ki hayatı 
İnanılmaz ama 'para para para' diye bakan gözlerin 
İstilasına öyle göz yumdu ki...
İçinde boğularak soluk alıp vermeye çalışanların ruhu
Çoban ateşi öykülerle bir isyanı harlamaya çalışıyor.
Peki ya sizin ruhunuz hangi safta can buluyor?
Nalan Barbarosoğlu