gururlu dilencilerin sergilerine bıraktım
üzerimde ne kadar bozukluk ömür varsa
dikenler yürüyor etimin içinde
bir kaşıntı bir batma ki sorma
ben tembel sanırdım kendimi
meğer korkakmışım yalnızca(!)
...
ne olur be güzel abiciğim
karnım çok aç dalağım hasta
bir parça kamuflajınız varsa
kendimi adamdan saydıracağım.