Bu kitap Cumhuriyet'in ilk elli yılında köylüye yönelik ilk ve orta düzeydeki ziraat eğitiminin tarihçesini konu almaktadır. Köylüyü yaşam düzeyini yükselterek köyde tutmak ve aynı zamanda üretimi de modernleştirerek arttırmak hedefine yönelik olarak 1927'de başlatılan ziraat öğretimi reformu ayrıntılı olarak ele alınmış gerek ortaöğretim düzeyindeki ziraat öğretiminin yeniden düzenlenişi gerekse Yüksek Ziraat Enstitüsü'nün ve Köy Enstitüleri'nin kuruluşu ile bunlar arasındaki ilişkiler ortaya konulmaya çalışılmıştır. "Köyden alıp eğitip tekrar köye vermek" ilkesinin Cumhuriyet'in ziraat alanındaki yeni eğitim kurumlarıyla nasıl hayat bulduğu ve ziraat eğitiminin dönüşüm sürecinin nasıl şekillendiği ayrıntılı şekilde değerlendirilmiştir. Bu kapsamda günümüze kadar bilinmeyen pek çok kaynak rapor olay konu ve fotoğraf gün ışığına çıkartılmıştır. Bu bakımdan önemli bir kaynak olan Türkiye'de ziraat öğretiminin yapılandırılması konusunda 1936'da Yüksek Ziraat Enstitüsü'nün rektörü Friedrich Falke'ye hazırlattırılan ve bugüne kadar varlığı pek bilinmeyen bir rapor da ayrıntılı olarak incelenmiş ve metni ek olarak verilmiştir.