Dünya bazen başıboş sonsuz bir kısır döngü gibi gelir. Yüksek katlı bir binanın terasından baktığınızda bütün şehir gözlerinizin önüne serilmiş çarşaf gibi uzandığında hissettiğiniz o coşkulu ferahlık nedendir? Ya da minik bir kasabada yaşarken bakışlarınızı gökyüzüne yönelttiğiniz zamanki o müthiş genişleme hissi kimdendir? Acılar çekeriz bazen sevinçler yaşarız ve bazen dar gelir yer gök ve bazen de genişler göğsümüz. Bazen bedenimiz büyür ve yere göğe sığmaz oluruz. Hislerimiz vardır ve onlardan bahsetmek istersek algılarımızın tanımını ortaya koyarız. Bize doğruyu yanlışı söyleyen sessiz bir kitap mı var dersiniz içimizde? Yoksa hepimiz Allah'ın birer parçaları gibi yeryüzüne dağılmış mıyızdır?