Paragraf bitiminde sustum.
Son tümce aklımı çelmişti. Yan gözle Zehra'ya baktım. Kirpiklerinin hafif morarmış göz altlarına düşen gölgesi belli belirsiz kımıldadı. Gözlerini açmadan fısıltıyla konuştu. Sesi çok derinlerden geliyordu.
-Uyumadım dinliyorum oku sen.
Dergi yazılarından ve çevirilerinden tanıdığımız Dilek Demirkol bir ilk yapıtla çıkıyor okur karşısına. Elinizdeki romanın derin psikolojik açılımları ve anlatım niteliği bakımından bize yeni bir imza olarak kendini kabul ettiriyor.
Islık Çalmayı Bilmezdi ne?