"Nikâh işini cumaya kadar sürdürmedi İbram Usta. Bir yerlerden bulmuş buluşturmuş bir hoca aldı geldi. Perşembe gecesi bir patırtı gürültü Ali'yle Zeynep'in nikâhları kıyıldı. Sabahtan şantiyeden getirdiği kirli çıkısı ile yerleştiği arka odaya ikisini gerdeklediler. Onlar içerdeyken Gülizar'la erkekler dereler gibi şarap içip sabaha kadar şarkı türkü çağırdılar. Sonra sesleri kesildi. Yerini şıp şıp yağmur aldı. Gelin odasındaki ışık da söndü. Koyu bir karanlık dünyayı tuttu."
Çalışmak için kasabaya gelen Ali yörenin namlı fahişesi Gülizar'ın kızı Zeynep'e âşık olur. Gülizar kızına kısmet çıkmasına hem de bu kısmetin yakışıklı ve tertemiz bir genç adam olmasına sevinir. Şükürler olsun kızı kendisi gibi bir seks işçisi olmayacak evlenip barklanacaktır. Hatta bu evliliği fırsat bilir kenardaki birikmişini alır müstakbel damadına verir. Artık fahişeliği bırakacaktır; Ali çalışsın kızına da kendisine de baksındır. Peki kasabalılar buna onların mutlu olmasına izin verecek midir? Hele ki Gülizar'ın müşterileri âşıkları... Gülizar ve Zeynep'i ama en çok da evin erkeği Ali'yi çok zor günler beklemektedir.
İnsan Kurdu 19 Ekim-14 Aralık 1958 tarihleri arasında Vatan gazetesinde tefrika edilmiş 1959'da kitap olarak basılmıştır. Bu dinamik aksiyonlu âdeta bir film gibi akan roman birkaç defa sinemaya da uyarlanmıştır.