Ufkun yere indiği
Ufkun çöktüğü yeryüzündeyiz
Ve tepemizde kocaman bir acımazsızlık
Can cana muhtaç can cana hasret iken
Benim canım senin canının canıdır şimdi
Kucağımda duran bebeli kundak
Gürültü ile büyüyecek sokaklarda taş atacak
Kara bahtının kara yazgısına
Mor dağlara sevdalı olsa da hayâli
Benimde sabrım tükenmiş ise eğer
Coşan pınarlar kabaran seller engel
Yıkılmamalı küçük köprüler kapanmamalı dar geçitler
Ruhum kardeş renklerle sarılmış sımsıkı gökkuşağına
KOÇYİĞİT insan denizinin gemisi hiç batmasın hemi