Günebakan çiçekleri gibiydiler
Hep Güneş'e dönüktü yüzleri...
Çocuktular büyüyecektiler...
Gelinlikle çıktı evden cenazeleri !
Günebakan çiçekleri gibiydiler
Gördüklerinin 
Son Güneş olduğunu bilmeden
Bir bilinmeze yürüdüler.
Güneş doğamadı utancından
Lanet etti töreye adete
Bu iyileşemez cehalete!
İnsan utanmadı yaptığından!