Zaman dönemeçlerini bir rüzgâr misali soluk soluğa geçerken doludizgin toz toprak kaldırır genzi yakan kör bırakan. Başımız geride acı gerçeklerin boşluğuna toslar nazende yüreğimiz. Tökezleriz. Zira yüreğimiz geçmiş zamanın mührünü taşır; bazen haşmetle bazen tiksintiyle...