"Lizge'nin Ağacı" sadece bir hapishane hikâyesi değil; aynı zamanda insan ruhunun dayanıklılığının anne-çocuk ilişkisinin gücünün ve en zor koşullarda bile yeşerebilen umudun bir portresi. Yazar monolog tarzını kullanarak okuyucuyu doğrudan anlatıcının iç dünyasına çekiyor ve olayları birinci ağızdan tüm çıplaklığıyla aktarıyor.