Bu eserde tasavvufî tecrübede avâm-havâs ayrımının anlamı ve önemini derinlemesine ele alınmaktadır. Gazâlî örneği üzerinden yapılan bu çalışma tasavvufun temel kavramlarından biri olan avâm ve havâs ayrımını tarihsel ve teolojik bağlamda incelemektedir.
Kitap öncelikle avâm ve havâs kavramlarının etimolojik kökenlerini ve İslâm düşüncesindeki yerini açıklamıştır. Züht ve tasavvuf dönemine ait kaynaklar üzerinden yapılan incelemelerle bu kavramların nasıl geliştiği ve farklı İslâmî disiplinlerde nasıl kullanıldığı ortaya konmuştur. Gazâlî'nin eserleri merkeze alınarak yapılan analizlerde onun bu ayrımı nasıl yorumladığı ve uyguladığı detaylı bir şekilde irdelenmiştir.
Çalışmanın ana temasını tasavvuf ehlinin ilmi ve manevi derecelendirme anlayışı oluşturmakta ve şeriat tarikat hakikat ve marifet derecelendirmesi bağlamında zâhir ve bâtın ilimleri arasındaki ilişki açıklanmaktadır. Çalışma hem akademik çevrelere hem de tasavvufa ilgi duyan genel okuyuculara hitap etmekte ve tasavvufun anlaşılıp tasavvufî tecrübelerin doğru bir şekilde yorumlanmasına katkı sağlamaktadır.