seçilmiş huzursuzluklar içinde
sahnenin dışında kalmış
arafta iki asi çocuk suretiyle
bizi ayıran tüm eylemler
devrim yapıyorken elbirliğiyle
acılarımızın iç açıları toplamı
masadan kalkarken hesabı hep
yaşayamadıklarımıza ödetse de
kayıt altındaki düşlerimizi
bize geri verse keşke
sürekli tekrarlasak da yenilgileri
içimize atsak da sevinçleri
yine de bizde hiç bitmese bu rapsodi