Annelik bir delilik hâli ve her anne bir deli. Kabul edelim ki biz deliler delirme sebebimizi seviyoruz ve deli olduğumuzu biliyoruz. Yoksa nasıl dayanılır ki?
Aç mı tok mu?
Üşüdü mü? Uyudu mu? Hâlâ ayakta mı? Mutlu mu? Gidebildi mi istediği yere ya da döndü mü? Sevdi mi? Onu sevdiler mi? Başardı mı? Kaybetti mi? İyi mi kötü mü? Mutlu mu mutsuz mu? Ağlıyor mu gülüyor mu? Üzgün mü sevinçli mi?
Ayyy... Evlense de kurtulsam. Gelin de çok üzüyor ama. Damat kızımı dövüyor mu acaba. Toruna para mı lazım? Bakamaz ki benim kızım. Daha küçük o nasıl yapacak torun el kadar. Gelin zaten bakamaz kendine zor bakıyor. Ayyyyyy ölürsem bunlar ne yapar?
Annelik zor kardeş zor zanaat dediğim gibi belki de bu bir sanat. Herkese sanat eserleri ile mutluluklar...