Günler birer granit kaya. Saatler nikotinin bıcağı gibi bileniyordu.
Mem sağa gidiyor yapamıyordu. Sola gidiyor dayanamıyordu. Yatıyordu. Uyanıyordu. Dolaşıyordu olmuyor olmuyordu. Bireyler eksikti. Bir uzam boşluğuna düşmüştü sanki. Yüreğinin zarına gelip dayanmıştı. Ceren'e kavuşma vuslatı. Tam da ruhu dinginliğe kavuşmuşken birdenbire "Geliyoruz" diye haber göndermişlerdi Ceren ile Seyit.