Bu kitabın hazırlanmasında anadilleri Lazca olan M. Yılmaz Avcı ve Nizamettin Alkumru'nun çocukluklarında büyüklerinden duydukları masalların yanı sıra Lazca metinleri aktaran Georges Dumezil'in Contes Lazes (Paris 1937) ve Documents Anatoliens-IV (Paris 1967); Guram K'art'ozia'nın Lazuri T'ekst'ebi (Tbilisi 1972) ve Lazuri T'ekst'ebi-II (Tbilisi 1993) ile Natela Kutelia Sergi Cikia ve Zurab Tandilava'nın Lazuri P'aramitepe (Tbilisi 1982) adlı kitaplarından da kaynak olarak büyük ölçüde faydalanılmıştır. Bu yönüyle de kitap kolektif bir çalışmanın ürünüdür. Belirtilen kaynaklardaki Lazca anlatımlar gözden geçirilmiş ve mümkün olduğu ölçüde de Türkçe karşılıkları verilmeye çalışılmıştır.
Kitapta karşımıza çıkan kişiler ilişkileri ve verilmek istenen dersler aktarıcı kişilerin yaşadıkları dönemlerin üretim mülkiyet ve paylaşım ilişkileri ışığında değerlendirilmelidir.