AYLARDAN EYLÜL
Bir Eylül sabahında
Üstüne düşen sararmış
Yaprakların gölgesinin
Masalına sığınacaksın.
İşte o zaman
Adı konmamış
Yetim gecelerin türkülerinde.
Acılarından arınmış
Yüzünde beliren gülümsemenle herkesi inandıracaksın.
Sen asi rüzgar bilmez misin her daim
Umutlar kıyıya vurmaz ki.
Çakıl taşları arasına düşen tohumun mevsimlere
Kafa tutuşundaki etrafa bıraktığı kokusunda
Gözlerimin içine bakıp
Kim bilir belki yine ustalaşmış
Keşkeleri ardında bırakıp içten içe yağan yağmurun
Mavisinde dersin ki bir gece masalını ne çok özledim.